Tematyka zajęć: Tajemnice porostów. Porosty jako najlepsze i najbardziej popularne bioindykatory.
Porosty są przykładem niezwykłej współpracy dwóch organizmów – grzybów i glonów. Na zajęciach uczniowie mieli możliwość przypomnienia sobie wiadomości na temat budowy porostów i form plech, które tworzą.
Porosty potrafią pobierać różne składniki prosto z powietrza, w tym substancje trujące, które magazynują w swoim ciele. Jednocześnie są one bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia, szczególnie dwutlenek siarki, który hamuje ich rozwój. Stworzono specjalną skalę, dzięki której każdy z nas może bez problemu ocenić stopień zanieczyszczenia powietrza na danym terenie. Aby to zrobić należy przyjrzeć się porostom na pniach drzew rosnących w najbliższej okolicy i porównać je ze zdjęciami ze skali.
porosty skorupiaste – odporne na zanieczyszczenia
porosty listkowate – grupa przejściowa
porosty krzaczkowate – czułe na zanieczyszczenia
Gdy poznaliśmy już prawie wszystkie tajemnice porostów, wyposażeni w skalę porostową, mapki okolicy, lupy i karty pracy wyruszyliśmy na poszukiwania tych organizmów. W kartach pracy zapisywaliśmy gatunki porostów, które udało nam się oznaczyć oraz ich ilość, a na mapkach zaznaczaliśmy z jakiego terenu pochodzą.
Po analizie wyników naszych badań okazało się, że często drzewa porastały dwa gatunki porostów: pustułka pęcherzykowata i tarczownica bruzdkowana. Porosty te w skali znajdują się w IV strefie (środkowa strefa osłabionej wegetacji). Powietrze jest względnie mało zanieczyszczone, stężenie dwutlenku siarki wynosi 69-50 mg/m3 . Są to obszary w pobliżu miast i ośrodków przemysłowych.
pustułka pęcherzykowata
tarczownica bruzdkowana
Zapraszamy do galerii zdjęć
